vrijdag 22 juli 2016

Eén: Op herhaling, Amsterdam – Duinkerken, 22 juli 2016



Al eerder dit jaar verrtrok ik naar Dover. De trein die ik nu neem vertrekt een halfuur vroeger. Dat mag in vakantietijd ook met korting. Ik lees de krant. Hoewel krant, een uurtje internet bezorgt me meer informatie, maar wel minder gezondheidsinformatie over alcohol en over suiker in de cruesli en wat muesli tot muesli maakt. 

Op de roltrap van Sloterdijk ga ik onderuit. De eerste butsen en schrammen zitten er al weer op. Volgende keer de lift maar zoeken. Anderhalf uur later rijd ik weer door het land van mijn jeugd.

Er staan nu fakkellelies (Engels: red hot poker torch lilies vertelt een aardige verkoopster een aantal dagen later), waar toen aardappels en suikerbieten stonden. Gedachten aan vakanties dertig jaar geleden kwamen als vanzelf boven. In dat jaar ging ik met school naar Moskou, Kalinin en Sint-Petersburg (toen nog Leningrad) en later in het jaar op eigen houtje naar Marokko, Senegal, Mauritanië en Gambia. Ik woonde al in Amsterdam. Nu wordt het minder avontuurlijk East Sussex. Hoewel je weet maar nooit.

Mark Haddon schrijft een verhaal over Shoreham pier in West Sussex die in 1970 instortte. “No one wants to believe that time and weather can be this dangerous (…),” schrijft hij. Fictie, tenminste ik kan er niets over vinden. Het verhaal zit vol verwrongen staal, versplinterde ramen, drijvende lijken en veel meer misère. Dat mag wat minder.

Op de camping in Duinkerken staan zuipende mannen bij de barbecues en houtovens met alle verschijnselen van dronkenschap. Ben bang dat zij de Mijnheer onder de Nederlandse kranten toch niet lezen en evenmin de Franse variant daarvan. Of ze ook tot een uur of twee de knetterharde dance speelden, weet ik niet. In de ochtend hoor ik luid snurken uit tenten komen. Feesten zit ons mensen blijkbaar in het bloed met of zonder drank.

Voor een vervolg:
(Eén: Op herhaling, Amsterdam – Duinkerken, 22 juli 2016)
Twee: Fire Hose, Duinkerken – Rye, 23 juli 2016
Drie: Camber Dunes, Rye, 24 juli 2016
Vier: Project Pain, Rye, 25 juli 2016
Vijf: Onbehoorlijk, Rye, 26 juli 2016
Zes: Hastings, Rye, 27 juli 2016
Zeven: The river flows, Rye, 28 juli 2016
Acht: Genot, Rye, 29 juli 2016
Negen: Machtsvertoon, Rye – Nieuwpoort, 30 juli 2016
Tien: Slim, Nieuwpoort – Vlissingen –(trein)– Amsterdam, 31 juli 2016

2 opmerkingen:

Anoniem zei

van kranten lezen word je niet gelukkig, het geeft hooguit kennis. En al beweert een wijs gezegde dat kennis macht geeft, dan moet je nog wel de weg kennen om die macht te gebruiken.


eigenlijk wilde ik alleen zeggen: van de krant lezen word je niet gelukkig, van feesten wel.

Maar in mijn optiek lijkt dat alleen maar zo, dat je gelukkig wordt van feesten. In ieder geval van luidruchtige zuipfeesten.

martin zei

Van de krant niet lezen wod ik ook niet gelukkig. Van sommige feesten word ik hoogst ongelukkig. Hele kleine feestjes vind ik nog net te doen.

Volgens mij is het heel goed mogelijk om zonder kennis macht te vergaren en om met kennis machteloos te staan. Zuipfeesten zijn er volgens mij om te vergeten, om te vergeten dat je ... vul maar in. Een enkele keer is het ook genieten, maar ook dan zal je zonder drank meer plezier hebben.