vrijdag 31 mei 2013

Pleur maar neer (mei)





Overal ligt rommel die het landschap kleur geeft.

Automobilisten pauzeren langs de kant van de weg en gooien na het aangenaam verpozen hun rommel over de reling zodat het niet op de weg maar er naast – vaak tussen de planten – terecht komt.

Fietsers smijten hun drinkfles weg als hij leeg is. Hoe zouden ze het ook mee moeten nemen. Ze zijn gezond bezig en je moet niet teveel van ze vragen.

Voetgangers kijken rond en laten per ongeluk hun pakjes, blikjes en zakjes op de grond vallen. Anders zouden ze alles mee moeten dragen.

Na de kroning kan je niets meer met je oranje gekroonde wuppie dus je kiepert hem langs de weg. Heel verstandig waarom zou je ouwe meuk moeten bewaren.

Geen feest zonder balonnen – al denken sommigen zuurpruimen daar anders over – dus laat maar vliegen al dat plastic: het versiert de bermen van de dijk tussen Enkhuizen en Lelystad (en de vogels en de vissen die er door sterven zijn weer voer voor aaseters; twee maal win en een maal verlies; reken uit uw winst.)

Je kan het iemand niet euvel duiden de verpakking te laten liggen als hij of zij net rauwe prei heeft weggespoeld met cassis aan de rand van een onstuimig IJsselmeer. Dan ben je overdonderd.

Bedankt het geeft niet alleen het landschap, maar ook mijn foto's kleur. Ik ben van plan tijdens iedere fietstocht een stuk vuil te fotograferen. Kan iedereen meegenieten.

Ik neem het na het maken van de foto wel mee en gooi het in een bak zodat een ander niet dezelfde foto kan maken. Vrees niet, zolang het niet met tienduizenden tegelijk gebeurt, blijft er genoeg te genieten over. De natuur ligt vol met de kleurrijke en verpakkingen die bijna niet vergaan.


Aan het eind van de maand plaats ik mijn selectie op dit blog, misschien inspireert het anderen ook mooie troep te zoeken en te delen met anderen.  

De foto's kan je aanklikken voor een grotere versie.

zondag 26 mei 2013

Passant




Klanken, kleuren en geuren

Het is niet voor mij. De lucht is vol van de geur van fluitenkruid en meidoorn bedoeld om vliegjes, bijen en hommels te trekken voor de bestuiving. Ik mag meegenieten. In de bomen en struiken hoor ik vogels zingen en kwetteren. Het is prachtig geluid met als betekenis: Hier ben ik hoe vind jij mij?; Kan jij a.u.b. optiefen?; en veel zachter: Wij willen eten! Macho gesnavel, maar het klinkt prachtig. En dat patroon op de hoed van de paddenstoel voor wie is dat bedoeld?

De foto's kan je aanklikken voor een grotere versie.

De plek komt voor op deze kaart.



zaterdag 18 mei 2013

Moe




frisse wind

In de trein. Moe ben ik. Vreselijk moe. Niet dat moe van lekker-bezig-geweest, maar te moe om nog iets te doen. Toch ga ik de grijze wolken in en vanaf de kop van Noord-Holland langs de zee weer naar huis.

Misschien vertellen de rollende golven waarom het even helemaal op is. Misschien zie ik de zon achter de wolken schijnen en voel ik de warmte ervan. Misschien zijn er nog niet gerooide bollenvelden om kleur te geven.

Misschien zou ik niets moeten doen. Helemaal niets. Niet denken. Niet bewegen. Niets doen. Maar meestal blaast de frisse wind me weer leven in.

De foto's kan je aanklikken voor een grotere versie.



oranje pakken

Onderweg genoeg stof voor nog een blog. Bij station Anna Paulowna haal ik Anna en Emma door de war. Het strand bij Petten wordt opgespoten. De zee stonk. De Schoorlse duinen zijn nog steeds een woestenij alsof er net een vulkaan is uitgebarstten. Mannen in oranje pakken dichten de gaten in het fietspad. Ik kom opgeknapt weer thuis. Moe maar vol energie.

De foto's kan je aanklikken voor een grotere versie.




donderdag 16 mei 2013

Alles




op de fiets

Alles op de fiets dit weekeinde. Naar de Hallse Hull een Nivon camping bij Hall/Eerbeek. Op de terugweg ga ik langs de verdwenen Wildwal, Wochte en Meute tussen Loenen en Beekbergen. Het waren drie LCGJ-kampen op hetzelfde terrein, waar ik op mijn 12e, 13e en 14e heenging. Nu is het terrein voor familievermaak zonder kraak-noch-smaak.

Van gereformeerd naar sociaal democratie. Is dat mijn leven? Of vind ik nog steeds dat er meer moet zijn dan een stem geven aan de werkende (inclusief vrouwen, werklozen, zieken, minder bedeelden)? Zouden ze ook meer directe macht moeten hebben? Durf ik nog te dromen en is er nog verbeelding?

De foto's kan je aanklikken voor een grotere versie.




dinsdag 7 mei 2013

Fragmenten




Niks

Flarden gedachten en vragen gaan door mijn hoofd. Ik fiets door Wilp. Een dorp van niks. Wel mooi, misschien juist omdat het niks is.

Wat is dat toch dat je kan blijven genieten van de voorbij wapperende citroenvlinder? Het geel blijft geel en toch steeds weer knalt het binnen. Wat moet ik ermee dat ik zoveel moois zie dat ik het nooit kan bevatten; het groene veld vol paardenbloemen en daarboven een blauwe lucht met witte wolken. Je zou het schilderen om het niet te vergeten in een paar kleurrijke streken en petsen.

De jongen uit de film die ik gisteren zag, is vast gaan samenwonen met 'biggetje' en de moestuin gaan doen. Het slot van de film heb ik niet opgenomen. Dus ik weet het niet. Ik moet er naar raden. Blijkbaar ben ik in een positieve bui. Hij stapte uit de desolate wereld waarin werk schaars is, weinig zinvol en geestdodend. Het staartje met het echte slot van Free Floating bekijk ik nog wel eens.

De geur van de bloesem dringt mijn neus binnen. Twee boerenzwaluwen zitten op een draad uit te rusten van de lange tocht. Ik stop twee minuten langs de kant van de stad en zie mensen gewoon doorgaan alsof er niets te herdenken valt en voel me alsof ik in een film leef.

De foto's zijn gemaakt op 4 en 6 mei. Je kan ze aanklikken voor een grotere versie.