vrijdag 17 april 2015

Glimlach



pedalen


Niet op de kleine dingen letten, zeg ik tegen mezelf als ik begin te piekeren. Hoewel de kleine dingen. Een glimlach als ik net de deur uit ben; Amsterdam nog niet uit en de eerste kieviten al gezien en gehoord; een gesprekje met reisleider Hugo op de pont (de collega van Kees die ik vorige week zag); en de man van 82 die watervlooien aan het vangen was in de duinen en van niets droevig wordt, behalve van het gegeven dat mensen nog steeds in iets middeleeuws als God kunnen geloven.

Eindeloos gaat de fietser en trapt zijn pedalen door de dag. Hij verorbert koffie, boterhammen, banaan en sinaasappelen. Hij ziet vogels, bloemen (wild en in rijen), kerken en een waag, duinen, zand en zee, maar ook het Markermeer. En de endorfine stilt de pijn en veroorzaakt een gevoel van welbevinden en geluk. Even helder denken alles op een rij kunnen zetten. Voor zo lang het duurt.

De fietser is moe. Hij heeft iets extra's nodig om zich prettig en zinnig door de dag van-alle-dag te trappen. Over het hoe en wat praat hij bij een kop kofie met Blew die ook de kustlijn tot vriend en toeverlaat koos. De dag maakte me echt vrolijk

DE MAAN KOMT OP

Als de maan verschijnt
gaan de klokken verloren
en doemen de ondoordringbare
paden op.

Als de maan verschijnt
bedekt de zee de aarde
en het hart voelt zich
eiland in het eindeloze.

Niemand eet sinaasappelen
bij volle maan.
Je moet groen en ijskoud
fruit eten.

Als de maan verschijnt
met honderd dezelfde gezichten,
snikt het zilver-
geld in je zak.


Federico García Lorca
Uit: Liedjes (1921-1924). Meulenhoff, Amsterdam, 1996.
Vertaling: Bart Vonck

Je kan de foto's aanklikken voor een grotere versie ervan.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Fijn dat je ook een mooie dag had. Nog vuurtorens gezien? Ik laat je een keer Egmond aan Zee zien. Hartelijke groet!

martin zei

In de aangebrachte tekst staat tot een Nationaal Herdenkings teeken hervorm en ingericht. Hervormen is ingrijpend veranderen om het te verbeteren. Dus ik denk dat beide kloipt. Aangezien de lichten zwaaien (dan ben ik er nooit) kan je moeilijk ontkennen dat het een vurutoren is is, maar hij is 1940 wel tot herdenkingsmonument opgewaardeerd.