Mediastrategie

Hoepla,

---

daar ging ik over-de-kop met de beentjes door de lucht, toen een tros van een vissersboot een te grote hindernis bleek. Het was in Den Oever.

De dag begon al vreemd. Ik nam moe en suf de pont naar de NDSM-werf, terwijl ik die van Buitenhuizen 13 km verderop had willen nemen. Na het groeten van een verre bekende – redigeerde met harde hand het eerste pamflet dat ik schreef (ik had er twee boeken over kernenergie voor gekocht en gelezen) – liep ik tegen een paaltje en blesseerde mijn Brede Zijspier.

Maar ook zag ik 54 grijze zeehonden op een nieuwe zandplaat. “Ik heb ze geteld,” zei een man op een strekdammetje. Even in zee gezwommen bij Schoorl en ik regende maar één keer nat. De zon ging onder boven het wad. Het was een mooie tocht.

In de trein terug las ik een stapeltje kranten dat was blijven liggen. In de Leeuwarder Courant (die wonderlijke krant met soms opeens Fries tussen de regels) van een dag eerder stond :

“De Turkse president heeft een grotere hekel aan zelfbewuste Koerden-uit-welk-land-dan-ook dan aan IS, en dat geeft blijkbaar de doorslag. Op deze manier worden de humanitaire pretenties van de bommencampagne de holle frasen, die ze van meet af aan leken te zijn.” (Willem Bosma)

In de Telegraaf, op tabloid formaat, kon ik het niet laten even snel door een tekst over de mediastrategie van AH in verband met Zwarte Piet te gaan.

“Veel bedrijven hebben volgens onderzoeker [van wat? omstreden is hij wel, Zandkastelen] Rypke Zeilmaker geen verhaal klaar op het moment dat ze worden aangevallen. 'Ze moeten gewoonlijk een paar deugdelijke wetenschappers inhuren en die het verhaal laten vertellen.'”(Eline van Beek en Richard van de Crommert)

O zo huurde de Rabobank polemoloog Paul Rusman in om aan de filiaalhouders uit te leggen dat oorlogsschepen met kanonnen en raksystemen geen wapens zijn. De bank financierde de export ervan naar Indonesië en Stop Wapenhandel maakte daarvan effectief een probleem. “Meent U dat serieus?” vroeg ik hem toen ik hem tegenkwam op het hoofdkwartier van de bank. Een echt antwoord bleef uit. Pas later hoorde ik dat een andere wetenschapper – een Indonesië deskundige - had geweigerd zich voor het karretje van de bank te laten spannen.

Overigens maakte ik destijds een fout. Ik ging op de foto met de verantwoordelijken bij de bank, die daarna kon stellen de kwestie serieus op te nemen en in gesprek te zijn met de tegenstanders van de deal en dus de dialoog niet uit de weg te gaan. Maar liever kijk ik naar het Wad dan dat ik de Zwarte Piet discussie nog volg. Ik heb mijn mening.

doorrollen

golven rollen naar me toe
ze vertellen een verhaal
alleen aan mij

helemaal kopje onder
de dagen ze spoelen weg
zo van mijn lijf

nat en fris waad ik aan land
mijn voeten maken sporen
geen die ze ziet

duin op klimmen naar boven
vandaar de tocht vervolgen
door de regen

de kwakkelwinter weer in
met kale koude sier en
af-en-toe zon

martin 

De foto's kan je aanklikken voor een grotere versie. 


De tekst kwam ik tegen in een boek dat ik op dit moment lees.

.