Haast

ANWB-paddestoelen hebben een groot voordeel. Ze kunnen niet makkelijk verdraaid worden door verveelde pummels, zoals iets verop in Sint Isidorushoeve met de richtingaanwijzer gebeurde. Gelukkig had ik het snel door.

Weinig foto's vandaag. Onderweg zag ik wel een mooie van een jongen die een klein paasvuur aan het opbouwen was, maar ik maakte hem niet. Haast. Ik vertrok later richting Ede vanuit Enschede, omdat het prettig was met mijn oude schoonvader te praten over kinderen, verval en werk. “Ik moet nu echt gaan, anders ben ik te laat bij mijn moeder” zei ik. “Nog één anekdote,” antwoordde hij.

“Ik zat naast de Commissaris van de Koningin van Overijssel aan tafel bij een overleg toen zijn telefoon ging. Het was de politie commandant die belde over een actie bij Urenco. Terwijl hij aan het overleggen was over de aanpak vertelde ik mijn buurman, een burgemeester, dat mijn dochters meededen aan die actie. “Mijn dochter ook,” zei die. Een vreemde situatie.”

Het was ondertussen gestopt met sneeuwen. Geen foto's want ik moest doortrappen door oud-boerenland tussen Enschede en Ruurlo. Even afgestapt in het prachtige stadje Zutphen. Vervolgens via de Veluwe Zoom de wouden van Nederland door, waar het enorm stil was.

Ruim een uur later dan beloofd kwam ik bij mijn moeder aan. Mijn zus en ik kregen een zondagse maaltijd (rollade, aardappels, stoofpeertjes, spruiten, appelmoes en aardappels met jus). We praten wat na en ik slikte heel wat in, maar zei toch net te veel.

De tocht van mijn schoonvader naar moeder is er een om vaker te doen, maar met warmer weer, rustiger en met meer foto's.