 |
Geniet de Zeeuwse eilanden
“Prettig weekend,” zeg ik tegen de vrouw achter de kassa van een supermarkt in Haamstede. 's Ochtends ben ik fietsend vertrokken vanuit Haarlem en onderweg naar Middelburg. Ik ben inmiddels aan iets zoets toe. “Wel een lang weekend,” reageert de cassierre. Meteen weet ik waar het aan ligt. Al maanden fiets ik op vrijdag en mijn leeggefietste hoofd houdt zich aan die routine vast, ook als het niet klopt. Het was dinsdag, een mooie zonnige dag.
Door mijn hoofd spelen stellingen die ik de laatste tijd las of hoorde. “Know where you stand and stand there,” en “het is ook goed om dingen af te ronden en los te laten. Dan is er misschien ook weer ruimte om een andere invulling aan het leven te geven.”
Echt iets nieuws zal het niet snel worden. Frida Berrigan, die de eerste uitspraak opnam in haar blog, nodigde ik tien jaar geleden uit voor een symposium in Amsterdam. Met een tekst van haar oom Daniel maakte ik al in 1986 kennis. Een verwijzing naar Frida's tekst vond ik via de FB-pagina van William Hartung, iemand waarvoor ik vijftien jaar geleden onderzoek deed. Blijkbaar zijn er mensen, ideeën en manieren van leven die bij je blijven. Dat beperkt en geeft ruimte.
Vlak voor Hoek van Holland, bij Ter Heyde aan Zee, viel me dan nog de volgende tekst op: “Geniet: koffie met iets lekkers.” Dat Geniet de naam van de horeca onderneming is, zag ik pas toen ik er langs reed.
Het stuk tot Hoek van Holland ken ik inmiddels goed. Er is altijd wel iets nieuws te zien, maar echt nieuw wordt het pas aan de overkant van de Waterweg. Het begint daar meteen al met de zware industrie en de Maasvlakte die iedere keer anders is dan de vorige keer. Vorig jaar fietste ik daar ook al eens en kwam bij toeval terecht bij de RET-veerverbinding met Hoek van Holland. Ook nu maakte ik er weer gebruik van. De kapitein is een vrouw met een enorme bos blond haar. Het past niet bij mijn idee van een kapitein van een grote draagvleugel boot. Arme ik.
Aan de Maasvlakte grenst een natuurgebied met struiken en enorm veel vogels. Regelmatig zie je ze zitten in het topje van een struik. Je zou er vogelaar van worden. Het grote genieten was begonnen. Mooie plaatsjes kwam ik door, zoals Havenhoofd en Goedereede. Een volgende keer neem ik een paar andere op in de route. Er waren uitzichten over het water vanuit de duinen (enorm steile beklimmingen en afdalingen kwam ik tegen) of vanaf de sluizen over de Haringvliet, Grevelingen en Oosterschelde. Een geweldige tocht was het van het ene eiland verbonden met het andere eiland naar het volgende.
Door mijn hoofd spelen stellingen die ik de laatste tijd las of hoorde. “Know where you stand and stand there,” en “het is ook goed om dingen af te ronden en los te laten. Dan is er misschien ook weer ruimte om een andere invulling aan het leven te geven.”
Echt iets nieuws zal het niet snel worden. Frida Berrigan, die de eerste uitspraak opnam in haar blog, nodigde ik tien jaar geleden uit voor een symposium in Amsterdam. Met een tekst van haar oom Daniel maakte ik al in 1986 kennis. Een verwijzing naar Frida's tekst vond ik via de FB-pagina van William Hartung, iemand waarvoor ik vijftien jaar geleden onderzoek deed. Blijkbaar zijn er mensen, ideeën en manieren van leven die bij je blijven. Dat beperkt en geeft ruimte.
Vlak voor Hoek van Holland, bij Ter Heyde aan Zee, viel me dan nog de volgende tekst op: “Geniet: koffie met iets lekkers.” Dat Geniet de naam van de horeca onderneming is, zag ik pas toen ik er langs reed.
Het stuk tot Hoek van Holland ken ik inmiddels goed. Er is altijd wel iets nieuws te zien, maar echt nieuw wordt het pas aan de overkant van de Waterweg. Het begint daar meteen al met de zware industrie en de Maasvlakte die iedere keer anders is dan de vorige keer. Vorig jaar fietste ik daar ook al eens en kwam bij toeval terecht bij de RET-veerverbinding met Hoek van Holland. Ook nu maakte ik er weer gebruik van. De kapitein is een vrouw met een enorme bos blond haar. Het past niet bij mijn idee van een kapitein van een grote draagvleugel boot. Arme ik.
Aan de Maasvlakte grenst een natuurgebied met struiken en enorm veel vogels. Regelmatig zie je ze zitten in het topje van een struik. Je zou er vogelaar van worden. Het grote genieten was begonnen. Mooie plaatsjes kwam ik door, zoals Havenhoofd en Goedereede. Een volgende keer neem ik een paar andere op in de route. Er waren uitzichten over het water vanuit de duinen (enorm steile beklimmingen en afdalingen kwam ik tegen) of vanaf de sluizen over de Haringvliet, Grevelingen en Oosterschelde. Een geweldige tocht was het van het ene eiland verbonden met het andere eiland naar het volgende.
Je kan de foto's in dit blog aanklikken voor een grotere versie.
