overweldigend / het is de grote schoonheid / die mij eenzaam maakt
Een paar jaar eerder dacht ik aan de overkant en rechts van de foto juist:
een blik op het wad / nergens word ik kleiner van / deel van een geheel
Bakker Raat – sinds 1846 – in Hoorn is gevestigd in een historisch pand. Brood en banket staat er op de ruit. Voor het banket ging ik naar binnen. De keus was beperkt. Het werd een gevulde koek; lekker, maar niet speciaal. De echte bakker Raat zit dan ook in Medemblik.
Medemblik daar reed ik ook door. Bakkerij Raat viel me niet op, wel kasteel Radboud. Dat is een burcht uit de 13e eeuw om de Westfriezen in bedwang te houden. Ik wist niet dat het kasteel bestond. Goed om af en toe eens anders te rijden. Dan zie je meer.
Dat deed ik ook in Zurich. Normaal draai ik er gelijk de buitendijk op. Nu zocht ik een fietsenmaker. Bandenplakspullen, altijd heb ik ze bij me maar nu net niet. “Ga ma maar naar het hotel,” zegt de vrouw waaraan ik vraag of ze een fietsenmaker weet. “Daar hebben ze dat wel,” voegt ze er aan toe. En inderdaad in Hotel De Steenen Man neem ik een biertje en krijg, heel vriendelijk, een doosje vol bandenlichters, plakkers, lijm en een pomp. De band was echter niet meer te maken. Op een platte band ga ik over de buitendijk naar Harlingen om de trein naar huis te nemen. Vanaf die dijk zie ik nog wel zeven lepelaars. Dat is mooi meegenomen.
10 opmerkingen:
Luchtig en mooi verslag van een tocht vol afzien en dramatiek...;o)
Kasteel Radboud is een tijdgenoot van het Muiderslot. De opzet is hetzelfde, vierkant met ronde hoektorens, maar er is maar een kwart van overgebleven...
Jan je krijgt een tien met een griffel.
Dank je ! Altijd fijn zo'n 10...;o)
Jan en de zoen van de juffrouw, heb je dan nog niet eens gehad. Even kijken of dat weer een gezegde van ons thuis is. Nee zie hier.
Afzien en dramatiek. In De Steenen Man vertelde men me dat de week ervoor mensen langs waren gekomen die Amsterdam-Leeuwarden in een keer wandelden. Zie hier.
@martin - Wat extra informatie is altijd welkom ! Maar zulke afstanden wandelen... dat gaat me toch een beetje te ver...;o)
Jan het is extreem extreme (of andersom).
Prachtige reportage.
mooie foto´s
ik heb ook de neiging om hetzelfde pad te nemen
juist omdat dat veilig voelt, ik me over kan geven aan dromerijen, maar rijdend langs een bekend weiland zie ik altijd alles, gek genoeg
de fazant te dicht bij de grote weg, de roofvogel op het lage paaltje en de reiger met zijn poten half in de sloot
nu ik een mooie tuin heb zou ik ook zo graag al dat leven willen vastleggen, ben jaloers op jullie handigheid daarin
Zaterdag kwam ik op een punt midden in Drente waar ik dacht: "Ḧier heb ik een moeder en zoon wel eens de weg gewezen teon ik halsoverkop besloot naar Assen te fietsen." Zover van huis en toch bekend.
Jarenlang heb ik plaatjes gemaakt met mijn telefoon. Vaak kreeg ik complimenten. Gewoon doen. Met een beetje eigen smaak wordt het altijd wat.
Een reactie posten