De zon schijnt en de wolken trekken over het Groningse gras, de koeien en het riet van het Leekstermeer. ’s Avonds staat er een zee aan sterren zichtbaar aan de hemel. Het zou prachtig kunnen zijn.
De Nivon heeft campings op negen mooie plekjes. Dit is de eerste waarvan ik denk: waar ben ik beland? Op camping de Hondenhoek dus. Ik ken ze niet allemaal, maar in Vlaardingen (inmiddels helaas opgedoekt) en Wijk aan Zee heb ik minder last van de industrie dan hier van de auto’s.
Mogelijk in de zomer, als de westenwind de herrie meeneemt naar een andere plek is het er goed toeven. Je huurt voor € 10 een hele dag een tweepersoons kano of voor € 7 een kajak. Als het warm is en het kampvuur brand, fles wijn erbij en een gesprek, dan neem je de A7 mogelijk op de koop toe.
Het welkom is ook al bijzonder. Een man komt aanlopen: “Ik ben de beheerder.” Ik zie dat onmidddellijk aan zijn houding. “Ik ben hier toevallig (…) U bent zeker geen lid?” Triomfantelijk trek ik mijn lidmaatschapskaart waarop prominent het woord 'voorwaarts' staat. Duidelijk dat hij er niet voor mij is, maar zijn moppertoontje is onnodig. Hij is er voor het bespreken van een reparatie, blijkt als de klusjesman arriveert.
Ik ga vroeg naar bed en hoop dat ik doorslaap. Het is inmiddels pikdonker - op de camping waar ik de enige gast ben - en het gaat maar door: vrachtwagens en personenvervoer ze maken een razend, snerpend en donker brommend geluid dat wordt bedekt door iets dat zou kunnen lijken op het geluid van de branding, maar toch heel anders is. In de ochtend zouden storm en regen het geluid van de weg overstemmen.
16 oktober 2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten