Bernie Sanders
Vandaag twee blogs, zie ook pavlovkoffertje.
Kort voor de feestdagen werd een rapport van me gepubliceerd. Op Facebook deed het redelijk veel en het rapport haalde zelfs de site van Quote. Het gaat over Nederland belastingland voor de wapenindustrie. Een optreden bij BNR Nieuwsradio leidde tot Kamervragen van de Christen Unie.
De afgelopen weken als ik de hernieuwde uitgave van Bernie Sanders boek Outsider in the House met een nieuwe inleiding en uitgebreid nawoord van John Nicols. Aangezien hij als Democratisch kandidaat voor het presidentschap gaat is er WHITE tussen gekrabbeld. Sanders komt ook voor in mijn rapport. Niet zo vreemd al in 1996 stelde hij voor wetgeving te veranderen om te voorkomen dat multinationals hun inkomen van land naar land laten verhuizen. De opbrengsten (hij berekende destijds ruim US$140 miljard) zouden ten goede komen van onderwijs, gezondheidszorg, milieubescherming etc. (pp 257-261).
“Waarom lees je het?” vroeg mijn oudste zoon. Hij en zijn jongere broer weten goed wie Sanders is. Beter dan de gebruikers van de traditionele nieuwsmedia. “Omdat ik meer over hem wil weten. Omdat het prettig is een links succesverhaal te lezen. Omdat ik kan leren van zijn aanpak en denken. Omdat etc.”
Sanders bouwde zijn positie vanaf begin jaren zeventig op in een Republikeins gedomineerde kleine agrarische staat. Hij is inmiddels een onomstreden politicus in Vermont voor de meerderheid van de 200.000 inwoners van de Staat. (Net iets meer dan in Stadsdeel West waar ik woon.) Alle TV-spots die tegen hem werden gericht konden zijn opkomst niet voorkomen. De kern die ik uit zijn boek haalde is dat de politieke er is voor de mensen (en niet andersom), die politiek moet er niet voor terugdeinzen ze te scholen, onderwijzen en moet wezenlijke problemen proberen op te lossen (ook met hard werken zal dat niet altijd lukken). Bovendien moet je tussen de mensen staan.
Dit jaar zal blijken of hij ook Hilary Clinton kan verslaan. Na het lezen van dit boek zal mij dat niet meer volledig verbazen. Zelf ga ik op 1 januari maar snel de vijf kilo er weer affietsen en -zwemmen die er de afgelopen twee maanden bij zijn gekomen. Daar voel ik me beter bij. De mist op de hei en het oude vliegveld, de zon op mijn benen maakten duidelijk dat dit geen straf hoeft te zijn.
New Year
New Year, don't come to our homes, for we are wanderers
from a ghost-world, denied by man.
Night flees from us, fate has deserted us
We live as wandering spirits
with no memory
no dreams, no longings, no hopes.
The horizons of our eyes have grown ashen
the gray of a still lake,
like our silent brows,
pulseless, heatless,
denuded of poetry.
We live not knowing life.
New Year, move on. There is the path
to lead your footsteps.
Ours are veins of hard reed,
and we know not of sadness.
We wish to be dead, and refused by the graves.
We wish to write history by the years
If only we knew what it is to be bound to a place
If only snow could bring us winter
to wrap our faces in darkness
If only memory, or hope, or regret
could one day block our country from its path
If only we feared madness
If only our lives could be disturbed by travel
or shock,
or the sadness of an impossible love.
If only we could die like other people.
Nazik al-Mala'ika
Vertaald door Rebecca Carol Johnson
De foto's kan je aanklikken voor een grotere versie ervan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten