Moe

frisse wind

In de trein. Moe ben ik. Vreselijk moe. Niet dat moe van lekker-bezig-geweest, maar te moe om nog iets te doen. Toch ga ik de grijze wolken in en vanaf de kop van Noord-Holland langs de zee weer naar huis.

Misschien vertellen de rollende golven waarom het even helemaal op is. Misschien zie ik de zon achter de wolken schijnen en voel ik de warmte ervan. Misschien zijn er nog niet gerooide bollenvelden om kleur te geven.

Misschien zou ik niets moeten doen. Helemaal niets. Niet denken. Niet bewegen. Niets doen. Maar meestal blaast de frisse wind me weer leven in.

De foto's kan je aanklikken voor een grotere versie.

oranje pakken

Onderweg genoeg stof voor nog een blog. Bij station Anna Paulowna haal ik Anna en Emma door de war. Het strand bij Petten wordt opgespoten. De zee stonk. De Schoorlse duinen zijn nog steeds een woestenij alsof er net een vulkaan is uitgebarstten. Mannen in oranje pakken dichten de gaten in het fietspad. Ik kom opgeknapt weer thuis. Moe maar vol energie.

De foto's kan je aanklikken voor een grotere versie.