Bevolkingskrimp

melkquota

Over een vreemd demografisch probleem lees ik. Over niet al te lang gaat de bevolking van China krimpen (China's Future, David Shambaugh, 2016). Wie moeten dan voor de steeds grotere groep ouderen zorgen? Wie zorgt voor inkomen om de groeiende gezondheidszorg betaalbaar te houden? Een beetje krimp in China heeft zelfs op wereldschaal invloed.

Het probleem snap ik niet helemaal. Het lijkt mij eerder een gunstige ontwikkeling. Als India ook zo ver zou komen... In Noordwest-Europa waren het arbeidsmigranten die vanaf de jaren vijftig hier kwamen werken. De rechten van de import arbeiders en hun integratie in de samenleving zouden een probleem kunnen worden.

Dit bedenk ik me op de pont van Buitenhuizen naar Assendelft. Ik stap weer op mijn fiets en trap over een dijk met nauwelijks bloemen, langs velden zonder bloemen. Eergisteren las ik een artikel over Groene Woestijnen in Leeuwarden, waar alleen het raaigras groeit. Geen bloemen betekent geen insecten en geen vogels die ze eten. Ik let er op en zie een enkel veld vol klaver, sommige velden met schermbloemige aan de randen, maar het groene gras verdrukt de gekleurde bloemen. De boer heeft zo meer opbrengst en dat moet wel want de melkprijs is te laag. Toch was hij voor de introductie van de melkquota nog lager (grafiek op basis gegevens EU in xls) en toen stonden er wel meer bloemetjes en koeien in de wei. Soms zou je wensen dat je niet las. Nu zag ik opeens woestijnen, waar ik eerder mooi groen zag.

EU market observatory: melk

Camperduin heeft nu al drie strandpaviljoens, waar er tot twee jaar geleden maar één was: Minkema/Struin. Naast het huisje van de strandwacht hangen 57 op het strand gevonden stuks schoeisel. Ooit deed ik er zelf twee jaar over om er honderd te vinden langs de Hondsbossche, waarlangs nu duinen en strand liggen. Dit nieuwe stukje Nederland is drukker en nog mooier geworden.

De foto's gemaakt op vrijdag 5 en zaterdag 6 augustus kan je aanklikken voor een grotere versie ervan.