zondag 14 februari 2016

Einde van de wereld



Onderzoek!

De geur van geraniums vult mijn slaapkamer als ik de gordijnen sluit.
“Ik kreeg ze nog van mijn vader,” zegt de man van negentig die de potten ieder najaar naar binnen sjouwt. In zijn tuin heeft hij zeker twee eekhoorns.

“Op mijn vijfde kreeg ik een lampje van mijn opa en oma. Daarmee liep ik naar het einde van de wereld, waar de huizen en straten ophielden. Kort daarop was ik bang dat ik van de ronde wereld zou vallen. Mijn vader gaf me een hoefijzer magneet, zodat ik zou begrijpen dat de aarde mij op 'n vergelijkbare manier aantrok. Zo begon mijn onderzoek,” en bleef de vader bestaan, dacht ik erbij.

Het is 0°C en het regent en sneeuwt. Bij Markelo neem ik niettemin de Bergweg en in Deventer de trein om weer warm te worden. Buiten is de wereld tot Amersfoort wit.

De foto's kan je aanklikken voor een grotere versie ervan.




4 opmerkingen:

Anoniem zei

Je wordt steeds abstracter. Mooi!

martin zei

Beeldend leek het mij. Taal is een vreemd ding, blijkt maar weer. Dat maakt het misschien ook zo mooi, of verwarrend soms.

Anoniem zei

Mooie annecdote over een lampje en een hoefijzer,
en jouw gedachte dat de vader bleef bestaan

martin zei

Die man heeft vaak nog bijzonder mooie verhalen. De meeste heeft hij al talloze keren verteld, maar soms zit er iets nieuws tussen.