 |  |
polderlandschap
Worstelen is het achter het C.S. (ondanks de eindeloze verbouwing van de afgelopen jaren) om tussen de fietsers, scooters en overstekende voetgangers door de stad uit te komen. Het is ieder voor zich en wie voor ons allen zorgt is volstrekt onduidelijk; om chagrijnig van te worden. Hangen blijft dat gelukkig niet.
Gabapentine en endorfine doen hun werk. Binnen 20 minuten ben je buiten in het Hollandse polderlandschap en is de stadse hectiek verdwenen. In Utrecht verdwaalde ik nog wel, maar ging de LF7 langs de Rooie Rat. Ik kocht een boek (Het belasting paradijs) voor de treinreis terug naar huis.
 |  |
De foto's kan je aanklikken voor een grotere versie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten