eindeloos

alleen

Dit is een bijzonder moment. De stilte is onwezenlijk. Misschien gewoon, omdat het niet stil is. De afgezette zee, die later ook nog werd beroofd van ruimte, kabbelt tegen het basalt: poelonk, klonk, goekuh, poelonk. De wind waait in mijn grote oren. In de verte hoor ik een trekker en soms een vogel. Ik ben alleen, maar niet eenzaam op het schijnbare eindeloze fietspad.


De stilte der natuur heeft veel geluiden

De stilte der natuur heeft veel geluiden
en is toch vol van rust voor ziel en zinnen
die druppelt zacht en ongemerkt naar binnen
tot in ons hart een zilv'ren toon gaat luiden
gelijk met haar. Als we dan weer beginnen
te denken aan wereld-dingen en ze te duiden
merken we dat een kracht, als die van kruiden
in ons gekomen is en ons kalm doet minnen.

Er zijn nu veel, die dit geluid nooit horen:
zij missen het aandachtige en het tere
als wie als kind geen moeder heeft gehad.

Maar de tijd die komt zal mensen weer leren
gelukkig te zijn onder haar akkoorden
en drijven uit hun bloed de koorts der stad.

De nieuwe geboort (1903)
Henriëtte Roland Holst-van der Schalk

Je kan de foto's aanklikken voor een grotere versie. Bovendien krijg je soms informatie als je er met de muis op gaat staan.