hoop
Fikse tegenwind, zuidwest. Dat is waar ik tegenin rijd. Maar eerst vind ik in de schuur mijn fiets met een lekkeband. Plakken, overwegen en dan toch een andere route door de bollenstreek naar Katwijk aan Zee en via de duinen naar Wassenaarseslag voor een afspraak met blogger Blew. Gesprek over de holle kustlijn waardoor je ziet waar je vandaan komt en ook, in de verte, waar je naartoegaat. Het ging ook over beperkingen die misschien eerder een kader zijn en over geschiedenis en beweging gericht op de toekomst.
Hoe zal het vanmiddag op het Taksimplein zijn gegaan, vroeg ik me daarna op mijn fietsje toch weer af. De Turkse premier Tayyip Erdoğan stelde donderdag een ultimatum van 24 uur aan de demonstranten. Daarna zouden de protesten niet meer geaccepteerd worden. Ik vreesde het ergste. Niet de hele tijd, daarvoor zongen de vogels te mooi en rolden de golven alles weg. Maar waarom leef ik mee? Het is ver weg. Ik heb er geen enkele invloed op. Zij blazen mijn hoop leven in. Dat zal het zijn. Er is nog niets gebeurd.
Hoe zal het vanmiddag op het Taksimplein zijn gegaan, vroeg ik me daarna op mijn fietsje toch weer af. De Turkse premier Tayyip Erdoğan stelde donderdag een ultimatum van 24 uur aan de demonstranten. Daarna zouden de protesten niet meer geaccepteerd worden. Ik vreesde het ergste. Niet de hele tijd, daarvoor zongen de vogels te mooi en rolden de golven alles weg. Maar waarom leef ik mee? Het is ver weg. Ik heb er geen enkele invloed op. Zij blazen mijn hoop leven in. Dat zal het zijn. Er is nog niets gebeurd.
De foto's kan je aanklikken voor een grotere versie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten