Voetballen en interviewen

Bron illustratie: http://socialplayer.omroep.nl/radio/1

“Dat was een goed interview,” hoorde ik mezelf denken. Ik bedoelde dat de geïnterviewde het goed had gedaan. Dat was Emile Roemer. Die had mijn sympathie en redde het tegen Sven Kockelman op Radio1 uitstekend: het verhaal kwam goed naar voren en de vragen werden met de juiste toon en richting beantwoord. Kortom prima.

Sympathie is mooi, maar een interview is geen voetbalwedstrijd. Kijken naar voetbal doe ik het liefst met voorkeur voor één van beide partijen. (Dat kan tegenwoordig zelfs Bayern zijn.) De tegenover elkaar liggende delen van het veld bekijk ik anders; ik zie het gevaar aan de ene en de mogelijkheden aan de andere kant van het veld. Het is maar een spelletje en een escape uit de realiteit. Niet iets om je druk over te maken.

Bij het interview ging het wel om een belangrijke kwestie. Dat wil zeggen om de landelijke politieke verhoudingen. Dat is ernst, meer dan om het echie. Het uitgangspunt voor het vraaggesprek was dat Diederik Samson in Elsevier een voorkeur uitsprak voor de SP. D'66 en GroenLinks werden door hem weggezet als partijen die het Kunduz-Lente-Wandelgangenakkoord steunen en daarmee de rechtse lijn van de laatste jaren.* Anderzijds was ook het meningsverschil tussen SP en PvdA over Europa onderwerp van het interview.

Fijn dat Roemer het in dat interview goed deed. Maar was het interview zelf daarmee goed? Ook al wint de ploeg van mijn voorkeur dan nog kan de wedstrijd het aanzien niet waard zijn. Hoe deed Kockelman het eigenlijk? Zat hij alleen te zoeken naar uitspraken goed voor quotes voor het journaal en voorpagina's van de kranten? Of haalde hij er echt iets nieuws uit? Duidde hij de positie van de partij voor de luisteraar? Wist hij niet dat Samson zijn woorden al weer half had ingeslikt of paste dat niet binnen de opzet?

Uit het gesprek met Roemer kwam de beoogde coalitie van de SP-voorman naar voren. Dat is een coalitie van SP, PvdA, CDA en GroenLinks. De PVV werd vrijwel helemaal uitgesloten. Dat is duidelijkheid. Maar hoe de PvdA en SP verder moeten met Europa dat bleef liggen. Welk idee wil de SP overeind houden als het gaat om Europa? Hoe moet dat lukken in de beoogde coalitie, waar het nog zwaarder zal liggen? "Bent u tegen Europa?" had hij kunnen vragen. Het antwoord zou ontkennend zijn. Enige suggesties voor vervolgvragen: "Maar hoe komt het dan dat iedereen dat denkt?", "Kan Europa wel socialer en menselijker?" Dat zijn de moeilijke vragen voor Roemer en daarom boeiend.

Blijkbaar is Europa een minder aantrekkelijk onderwerp dan de dans om de poppetjes. De wedstrijd had mooier gekund, maar mijn partij had gewonnen. Voortaan iets kritischer luisteren.

* Niet alleen dat ook niet geloven wat je hoort. Er wordt slordig gelezen en veel nagepraat. Joop haalt de tekst van het interview zelf aan, maar ook weer niet volledig. Wat een bende.