trappers
Nog voor vertrek zag ik op het balkon de fijne lijntjes van de bloem van het bilzenkruid. Zelfgekweekt. Het heeft twee jaar geduurd, maar het is gelukt. De drenzende regen kan dat plezier niet wegnemen.
Vanmorgen las ik in Defense News dat volgens Boeing de Deense regering op verkeerde gronden voor de F-35 (JSF) had gekozen. De F/A-18 van Boeing is niet zo duur als uit de evaluatie bleek. Zijn ze naïef daar in Seattle of spelen ze een spelletje voor de bühne. Materieelbeleid is politiek en geen economie. Daar heeft men doorgaans wel wat miljarden voor over. Zo'n 35 jaar neoliberaalbeleid heeft dat nog niet kunnen of willen veranderen. Overigens verbaast ook Jane's Defence Weekly – dat ik in de trein op de terugweg las – zich over het simplisme van de Deense rekenmeesters, maar geeft ook de international politieke overwegingen.
Deze week las ik dat Nederland in 2018 deel gaat nemen aan het gelaagde raketschild. Ik schrijf hier al ruim tien jaar over. Dus nieuws is het niet. Wel goed dat in een artikel over het schild in Oost-Europa ook onze eigen bijdrage genoemd wordt; dat is wel eens anders. De vraag is wat het met onze relatie met Rusland gaat doen.
Even over de Waddendijk staat een wagen van Natuurmonumenten met een telescoop ervoor. Ik kijk zo een kolonie schreeuwende vogels in. Krijg zelfs enthousiaste uitleg van een vrijwilliger. Haarscherp komen ze in beeld: de noordse stern – zie je wel voor die twee kluten in een rijtje, bij die driehoekige distel – en de zwartkopmeeuw. Vogelfoto's maken was nog nooit zo eenvoudig. Een mantelmeeuw wordt weggejaagd door veel kleiner grut. Ze nestelen niet voor niets in een kolonie en maken niet voor niets zoveel lawaai.
Vlak voor de Cocksdorp breekt mijn trapper af. De fietsenmaker in de Kikkertstraat zet er in wat handomdraaien een nieuw paar op. Ik heb zelfs nog tijd voor een duik in zee. Vijf uur vakantie op de Waddeneiland en een mooie trap er naar toe. Reiskosten € 5 voor de overvaart en de terugreis met de NS (€ 8,30 + € 6,50 voor fiets).
Duinroos
kasten van huizen
heten naar deze plant
staan boven op 'n duin
uitzicht op zee
de duinroos zelf
nauwelijks blad
zonder veel franje
bloeit zeeschuimwit
met gloeiend hart
op schraal zand
De foto's kan je aanklikken voor een grotere versie ervan.
2 opmerkingen:
Je maakt me jaloers. Ik kan voorlopig niet naar Texel en als dan met de trein. Ik wandel dan naar De Koog via duinen strand en door het bos.
Hartelijke groet en graag tot ziens.
Niet om je jaloers te maken. Het eerste stuk van mijn rondje langs de kapotte oesters op de dijk verviel. Ze zijn aan het werk tussen 't Horntje en Oudeschild, een nieuw gemaal en dijkverhoging. Het zwemmen was heerlijk. Tot ziens en succes met de perikelen.
Een reactie posten