 |  |
schrijven
Afgelopen zaterdag schreef ik mijn blog over een indringend boek. Zondag zou ik een gedichtje schrijven (zie hierbij). Op maandag moest ik mijn bijdrage voor het Vredesmagazine inleveren. Op dinsdag was het mijn hoofd moe en verzamelde ik alleen teksten uit de afgelopen negen jaar en leverde informatie voor een A-4 briefing over wapenhandel naar Turkije voor het Defensie-kamerdebat. Op woensdag schreef ik een paar woorden bij de foto's die ik maakte. Op donderdag begon ik met een Engelstalige korte tekst en kwam De Staatskrant weer uit met een paar stukjes die ik schreef over een vrolijk feest en rijkdom in een relatief arme wijk. En vandaag zijn het weer deze woorden.
Het is november. Bijna op de helft. Een tekening van me op verjaarskalender laat woest weer zien. Buiten is daar weinig van te merken. Het waait, regent, maar is warm. Zag op TV dat op de bodem van Oosterschelde een wriemel vloer ligt van brokkelsterren. Las in de krant dat de buitenijsbanen zijn gesloten vanwege de hoge temperatuur.
Het fietsen vandaag begon met een harde kustwind tegen, maar wel een stralende zon. Bij Katwijk werd de lucht zwart. Nog voor Den Haag plensde het. In Wassenaar was het even droog, maar daarna begon het weer. In Hazerswoude piepte de zon onder de wolken door en zette het landschap in een warme gloed.
De film die ik gisteren zag blijft hangen. Goede bedoelingen. Onhandigheid. Tussen mensen zit vaak frictie. Loslaten van wat je hebt of had lukt niet altijd en dan doet die ander dat ook niet. En ook al doe je goed, het is niet zo dat je dat dan ook altijd ontmoet. Met mooie kinderrollen. Na twee Amerikaanse films deze week, was Le passé van Asghar Farhadi een verademing.
Crisis of drama
door bochten
langs stenen.
Water zonder bodem.
Jij staat daar
aan de overkant
en kijkt naar ons.
Jij staat hier
om te omhelzen
indien nodig.
Tussendoor drijven
boomstammen,
wrakhout,
oliedrums,
samengebonden
met rafelig touw.
Jij op dat vlot
door de nacht
Het botst
op beide kanten.
Inspiratie Storm, een van de Zeven Romances van Sjostakovitsj op tekst van Aleksander Blok, uitvoering Katrien Baerts en Nieuw Amsterdams Peil. Zie hieronder.
De foto's kan je aanklikken voor een grotere versie ervan.
 |  |
4 opmerkingen:
Mooie foto's, met uitzondering van die kerstboom, wel een beetje vroeg:-)
... en een beetje boel lelijk.
De kerstboom doet mij aan een bjurky denken, zo'n lange wijde jurk waar iets onder loopt, naar men zegt soms in sexy lingerie.
je moet dan wel een dunne nek hebben.
Een reactie posten