 |  |
details
Tussen Castricum en Egmond wordt met motorzagen en bulldozers het bos weggeraust. Stapels dikke stammen liggen naast het fietspad om opgehaald te worden. In de Schoorlse duinen is een breed betonplatenfietspad gelegd in een groot gebied dat een paar jaar geleden afbrandde en nu helemaal kaalgeslagen is. Ik wil er niet op letten.
De wereld is vol mooie details. Wegkijken is wat ik probeer te doen om die te zien. Helemaal zo gek niet tijdens een fietstocht. Of het ook in grote lijnen wel snor zit doet er even niet toe.
IJskristallen
als je de kennis niet hebt opgedaan
dan zie je niet zo snel dat de zwanen
geel met zwart besnaveld zijn
en kleiner dan hun knobbelbroer
de kans is groot dat je ze mist
geel of oranje aan een tak of stam
als je nooit van de trilzwam hoorde
het weten is niet altijd een last
maar rondkijken vergroot de pret
ook voor wie nog geen letter las.
De foto's kan je aanklikken voor een grotere versie ervan.
 |  |
6 opmerkingen:
Zo mooi.....
dank en graag gedaan
Wat mooi gezegd: het weten is niet altijd een last.
Maar om te weten moeten we misschien toch maar niet wegkijken.
Wat een fijne muziek (ik luister alleen zonder te kijken).
Ja hij doet het weer.
Af-en-toe een andere kant opkijken kan helemaal geen kwaad. Ik heb alleen het idee dat veel mensen er een gewoonte van hebben gemaakt. De natuur kapot? Dan gaan we toch naar Krajs - ik noem maar een gebied - waar de natuur nog ongerept is en wat wegen worden aangelegd om de avonturiers comfortabel te laten genieten. Of een tochtje naar de Zuidpool en als je terugkomt laat je de foto's van de keizerspinguin zien. Dat wegkijken ... ach ja. Als ik fiets dan wil ik soms net zo ronduit genieten en dan helpt het dat ik steeds meer weet wat ik zie.
Sibelius componeert de ongerepte natuur. Fijne muziek.
De natuur isoleren alsof het een park is, dat is ook wegkijken. Mooi thema! Tussen Castricum en Egmond komt het wel goed. Onze mooiste duinen. Lekker wild.
Blew het komt weer goed. Maar de natuur wordt steeds meer park.
Een reactie posten