Liedje

Buren

---

De plantengieter was door iemand gebruikt voor sop. Gelukkig zag ik het nog net op tijd. Een open balkon aan de galerij heeft nadelen. De WC-afvoer hierboven is al een paar weken achter elkaar verstopt. Gelukkig werd hij de laatste keer niet midden in de macht ontstopt; rarrkr-rarrrrr-raakrrkr-raarrrrrkarrkrrr. Maar de trap is gesopt en ik word door de kinderen altijd vriendelijk gegroet, ´dag buurman.´

Deze week zag ik twee films. De ene, Simon och ekarna, met een verhaal waar ik als West-Europeaan in thuis ben: Tweede Wereldoorlog, jodenvervolging, opgroeien, conflict, seks en ambitie. Schijnbaar licht verteerbaar. Even viel die jodenvervolging op me, akelig en voelbaar dichtbij (ik wist niet wat me overkwam), maar zowel ik hier op de stoel als de hoofdpersoon in de film werd op het verkeerde been gezet. Niet alles ligt voor de hand.

Misverstanden spelen ook een rol in Silent City over het mysterie van de vis, de onverstaanbaarheid van bijna iedereen, eenzaamheid en doorzetten in Tokyo. Wat een mooi medium en wat een mooie actrice is Laurence Roothooft met die schitterende vissenogen.

De bui die vanmorgen overkwam was groter dan heel Nederland. Toch sprong ik op de fiets. Daar maalden gedachten door mijn hoofd. De zon kwam door de grijze wolken. Laat ze maar, dacht ik, we zien wel hoe het loopt. Onderweg maakte ik foto's van de doornappel die een baken is op mijn tocht door de duinen bij Castricum. De pont voer door de harde wind een andere koers.


SCHEEUW

Ik zie een vader
Hij legt zijn kind iets uit
Dat kan de school niet, zegt hij
Daar is geen geld voor

Ik zie een vader
Hij schrijft zijn kind een lied
Dat is een AK-47 of M-16, zingt hij
Amper lopen kan de jongen.

Ik zie een vader
Hij vertelt zijn kind wat 't ziet
Daar ligt een lijk, zegt hij
Gedood door bende met vrije hand

Ik zie een vader
Hij duwt zijn kind op de schommel
Kijk daar een ander, zegt hij
Schommelen we met zijn drieën

Ik zie een vader
Hij zwaait naar zijn moeder
Tot de volgende keer, zegt hij
Ze wacht in de stoel

Ik zie een moeder
Ze krijst waarom schreeuwen jullie niet
Waarom is iedereen stil en kijkt
Meewarig staart men haar aan

Martin

De documentaire Narco Cultura van Shaul Schwarz over de klote zooi in Juárez bracht me tot een aantal coupletten van dit versje.

Een mooi simpel lief en toch anti-oorlogsliedje.