 |  |
Arabische lente
De kat blèrt me om 6.45 uur wakker. Dat is een tijdstip dat normaliter (als de school niet in pre-vakantiemodus staat) het leven in huis begint. Ik wil nog wat langer slapen, maar de Leeuw van de Zeeheldenbuurt begint om 7.00 uur weer. Ik weet dat hij niet zal ophouden en sta op.
Al de hele week luister ik naar tienermuziek. Skunk Anansie met Weak (as I am) en vandaag Alessia Cara een R&B zangeres van 18 jaar die problemen voor leeftijdsgenoten op rijm zet. Ze probeert een positieve bijdrage te zingen. In de krant lees ik over twee doodgeschoten zwarte mannen in de VS. Het geüniformeerde gewapende rascisme neemt daar epidemische vormen aan. Na een liedje of 5 heb ik Cara wel gehoord. Ze zingt mooi, maar het is niet helemaal mijn smaak. Dat telt niet voor Skunk daar kan ik naar blijven luisteren. Hoewel.
Fiets halen. Het openbaarvervoer rond huis is een tijdje geleden aangepast. Het is beter als ik niet meer via Sloterdijk reis merkte ik vandaag, maar via het C.S. ga. Ben dan wel langer onderweg, maar voor anderen is het een verbetering. Ik ga niet klagen, maar het was wel teveel lopen. De dag begint en eindigt met teveel pijn in de pootjes. “Dat hoort erbij,” zei ik deze week al eens. Halverwege de dag schiet een gematigd 'vuile vieze tering tyfus pijn,' door mijn hoofd. Even vind ik het niet leuk meer. Mijn natte kleren drogen op in de tegenwind. Als de zon zelfs gaat schijnen is het weer plezierig.
Ik maak me weer druk over de kleine dingen en hoor overal woorden die me aanspreken: de sympathieke leraar die de rapportvergadering van de dag ervoor zo vervelend vond, omdat falende leerlingen van school moeten en daar vaak zelf niet zo heel veel aan kunnen doen; de man bij dat grappige koffietentje in de duinen bij Wassenaarse Slag die van Den Helder naar Middelburg fietst – voor mij een bekende route – en dat door zijn mobiel vertelt; de Marinier die een visje koopt bij Kees Harteveld in Katwijk, waar hij net zijn boeltje en dat van de marine klaar zette voor het International Search and Rescue Event van zaterdag (hopelijk lazen potentiële rekruten afgelopen week de krant); in het voorbijrijden hoor ik ergens een jonge vrouw tegen haar vriendin zeggen “en toen kwam de Arabische lente.” Het was zo'n dag van kleine dingen, maar soms worden die groot.
marketing
Bonkig: het bintje, de bint
vastkokend, goed voor patat
weinig flair
Kwetsbare schil, zacht
opperdoezer ronde
met hand gerooid
Kiezen op klank
't wordt de 2e
genoemd naar
Agri-business dorp
Op stijl het Bintje
naam jonge leerlinge
geboren in Suameer
ruim een eeuw geleden
Al de hele week luister ik naar tienermuziek. Skunk Anansie met Weak (as I am) en vandaag Alessia Cara een R&B zangeres van 18 jaar die problemen voor leeftijdsgenoten op rijm zet. Ze probeert een positieve bijdrage te zingen. In de krant lees ik over twee doodgeschoten zwarte mannen in de VS. Het geüniformeerde gewapende rascisme neemt daar epidemische vormen aan. Na een liedje of 5 heb ik Cara wel gehoord. Ze zingt mooi, maar het is niet helemaal mijn smaak. Dat telt niet voor Skunk daar kan ik naar blijven luisteren. Hoewel.
Fiets halen. Het openbaarvervoer rond huis is een tijdje geleden aangepast. Het is beter als ik niet meer via Sloterdijk reis merkte ik vandaag, maar via het C.S. ga. Ben dan wel langer onderweg, maar voor anderen is het een verbetering. Ik ga niet klagen, maar het was wel teveel lopen. De dag begint en eindigt met teveel pijn in de pootjes. “Dat hoort erbij,” zei ik deze week al eens. Halverwege de dag schiet een gematigd 'vuile vieze tering tyfus pijn,' door mijn hoofd. Even vind ik het niet leuk meer. Mijn natte kleren drogen op in de tegenwind. Als de zon zelfs gaat schijnen is het weer plezierig.
Ik maak me weer druk over de kleine dingen en hoor overal woorden die me aanspreken: de sympathieke leraar die de rapportvergadering van de dag ervoor zo vervelend vond, omdat falende leerlingen van school moeten en daar vaak zelf niet zo heel veel aan kunnen doen; de man bij dat grappige koffietentje in de duinen bij Wassenaarse Slag die van Den Helder naar Middelburg fietst – voor mij een bekende route – en dat door zijn mobiel vertelt; de Marinier die een visje koopt bij Kees Harteveld in Katwijk, waar hij net zijn boeltje en dat van de marine klaar zette voor het International Search and Rescue Event van zaterdag (hopelijk lazen potentiële rekruten afgelopen week de krant); in het voorbijrijden hoor ik ergens een jonge vrouw tegen haar vriendin zeggen “en toen kwam de Arabische lente.” Het was zo'n dag van kleine dingen, maar soms worden die groot.
marketing
vastkokend, goed voor patat
weinig flair
Kwetsbare schil, zacht
opperdoezer ronde
met hand gerooid
Kiezen op klank
't wordt de 2e
genoemd naar
Agri-business dorp
Op stijl het Bintje
naam jonge leerlinge
geboren in Suameer
ruim een eeuw geleden
De foto's kan je aanklikken voor een grotere versie ervan.
 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten