 |  |
genieten
De bank waar ik vandaag mijn mijmeringen schrijf, staat op een plek waar 1½ jaar geleden de zee nog heerste. Nu is het nieuw duin.
Het fietsen was afzien: echt zwoegen. Wegkomen was al een klus. Eindelijk in het zadel was het weer prachtig; zon op de kruin. Het is fijn om te fietsen, maar toch heb ik een pak discipline nodig om me voort te duwen, de hele tocht. Maar ik kwam er. In de verte over het water en duinen zag ik de ranke kerktoren van Den Hoorn.
“Zeldzame plantjes?” Een oudere fietser stopt voor een praatje. Ik zet gewone ereprijs op de foto. Die is er ieder jaar in deze tijd in grote hoeveelheden. Maar gelukkig kan ook wat uitbundig bloeit mooi zijn en is dat niet alleen voor schaarse plantjes weggelegd.
Het was de week van het NEE. Vraag mij te stemmen voor een vrijhandelsverdrag met ISDS als arbitrage mechanisme en ik zeg nee. Als er dan ook nog eens een paragraaf instaat die een al bestaand conflict militariseert, dan twijfel ik niet meer over die afwijzing.
Het was ook de week dat SIPRI de cijfers publiceerde waaruit bleek dat onze publiekelijk hoofden afhakkende bondgenoot Saoedi-Arabië de op de VS en China grootste defensiebegroting heeft. Het laat Rusland achter zich. Er was weinig aandacht voor.
Het fietsen was afzien: echt zwoegen. Wegkomen was al een klus. Eindelijk in het zadel was het weer prachtig; zon op de kruin. Het is fijn om te fietsen, maar toch heb ik een pak discipline nodig om me voort te duwen, de hele tocht. Maar ik kwam er. In de verte over het water en duinen zag ik de ranke kerktoren van Den Hoorn.
“Zeldzame plantjes?” Een oudere fietser stopt voor een praatje. Ik zet gewone ereprijs op de foto. Die is er ieder jaar in deze tijd in grote hoeveelheden. Maar gelukkig kan ook wat uitbundig bloeit mooi zijn en is dat niet alleen voor schaarse plantjes weggelegd.
Het was de week van het NEE. Vraag mij te stemmen voor een vrijhandelsverdrag met ISDS als arbitrage mechanisme en ik zeg nee. Als er dan ook nog eens een paragraaf instaat die een al bestaand conflict militariseert, dan twijfel ik niet meer over die afwijzing.
Het was ook de week dat SIPRI de cijfers publiceerde waaruit bleek dat onze publiekelijk hoofden afhakkende bondgenoot Saoedi-Arabië de op de VS en China grootste defensiebegroting heeft. Het laat Rusland achter zich. Er was weinig aandacht voor.
Voor War against the people van Jeff Halper liep ik niet warm. Het boek is geschreven vanaf een figuurlijke Amerikaanse berg die uitkijkt over de wereld naar Israël, een land dat zo verschrikkelijk is dat alle militaire feiten opgesomd moeten worden om dat duidelijk te maken. De Palestijnen worden onderdrukt
mede om nieuwe repressieve technologie te kunnen ontwikkelen. Wat mij betreft ben je dan het spoor kwijt. Bij onderdrukking opgedane kennis wordt gebruikt en verkocht, maar je moet het niet omdraaien. Natuurlijk zijn legers er ook om de bevolking te controleren. Dat is geen nieuws. Dat die politiek steeds verfijnder vormen aanneemt ook niet. Maar Israël heeft volgens de schrijver door zijn systeem van testgebieden onder Palestijnen, zelfs sterkere wereldwijde invloed op militair gebied in het buitenland dan de VS. (p. 67) Dan haak ik af, zeker als er dan nog een feitenbrij komt waar niet doorheen te vreten valt.
mede om nieuwe repressieve technologie te kunnen ontwikkelen. Wat mij betreft ben je dan het spoor kwijt. Bij onderdrukking opgedane kennis wordt gebruikt en verkocht, maar je moet het niet omdraaien. Natuurlijk zijn legers er ook om de bevolking te controleren. Dat is geen nieuws. Dat die politiek steeds verfijnder vormen aanneemt ook niet. Maar Israël heeft volgens de schrijver door zijn systeem van testgebieden onder Palestijnen, zelfs sterkere wereldwijde invloed op militair gebied in het buitenland dan de VS. (p. 67) Dan haak ik af, zeker als er dan nog een feitenbrij komt waar niet doorheen te vreten valt.
Gisteren las ik Heldere Hemel van Tom Lanoye, een boekweekgeschenkje (2012). Het ging over de Koude Oorlog, maar die werd even niet opgeklopt. Het verhaal eindige heel klein met een einde aan de hoop van een moeder op een toekomst (de zoon) en het verdwijnen van een tastbaar bewijs van een voorbij leven (een huis). Er dondert een Mig op. Weer een verhaal dat is gebaseerd op een waargebeurd voorval. Ook de Pianoman van Bernlef deed dat.
De foto's kan je aanklikken voor een grotere versie ervan.
6 opmerkingen:
Zeker, mooie plantjes en een duidelijke tekst.
Toch nog wat aan de tekst veranderd. In weinig woorden veel schrijven is best lastig.
Je foto's stralen heel veel gevoeligheid uit, teder en teerheid.
Je moet wel. Die ereprijs is ongeveer 3mm breed. Alleen de gaspeldoorn was gemakkelijk, ook al omdat de zon zo mooi door de bloemen scheen. Je houdt er wel vuile knieën aan over, maar wie maalt daar om.
Man, waar was je dan helemaal weer? Uitzicht op Texel? Den Helder?
Dapper!
Ik heb nauwelijks tijd voor niks, nou ja, Noordwijk.
Nee ik keek over het Masdiep en over De Hors naar Den Hoorn. Texel was de max. Reed gisteren nog door Noordwijk in volle vaart, want ik zou niet veel later ergens in Hillegom zijn.
Een reactie posten